Frysk Kongres yn Jever en it prealgrêf fan in haadling
Op freed 17 en sneon 18 oktober is yn Jever it trijejierrige Fryske Kongres (Friesenkongress) fan 2025 holden, ûnder it motto ‘hûndert jier Frysk kongres, skiednis en balâns’. Der wie in aardich ploechje minsken út (Westerlauwersk) Fryslân, Noardfryslân, it Sealterlân en Ostfriesland oanwêzich. Thomas Steensen, grut kenner fan de Fryske beweging oan beide kanten fan de steatsgrins, kaam nei de wolkomswurden op freed foar it buordsje (foto). Tema’s wiene ynterfryske gearwurking en kultuer tsjinoer polityk. Op sneon ha de ynstituten har presintearre. Han Nijdam fertelde oer de Akademy, Christoph Schmidt oer it Nordfriisk Instituut yn Bräist en Rico Mecklenburg oer de Ostfriesische Landschaft. De oankundige sprekker fan de Oldenburgische Landschaft wie siik, dat ‘ús’ Henk Wolf waard dy moarns om tsien oere frege om wat oer it Seeltersk Kontoor te fertellen. It Sealterlân (‘Saterland’ foar de Hollanners en de Dútskers) leit ommers yn de Oldenburger omkriten. De sprekker hie fansels gjin tekst of dia’s by him, mar fan dat gemis ha de taharkers minder as neat fernommen. Foarsafier as der in reade trie yn de ferskillende praatsje te merkbiten wie, soe dat it tema fan ‘identiteit’ en ynklusy wêze kinne. It nasjonale begryp fan ‘oars neat as’ Fries, Hollanner of wat-ek te wêzen is njoggentjinde-iuwsk en ferâldere. Dat kaam benammen yn de praatsjes fan Thomas Steensen en Christoph Schmidt nei foaren. Nei it middeisskoft kaam it lêste praatsje fan it evenemint, en dêrmei ek it earste praatsje mei in bewyske fan Frysk deryn. Tessa Leppers fan de Jouwer, krekt ôfstudearre as germanist yn Oldenburg, fertelde oer allerhanne aspekten fan Fryske persoansnammen. Dêroer hat se yn in koarter bestek ek al skreaun yn Sprachen unter der Lupe. Dêr stiet te lêzen dat Noardfryske bern tradisjoneel net om-en-om nei de heite- en de memmefamylje ferneamd wurde, mar dat de heit earst komt. By wize fan útsmiter stie in útstapke nei Neustadtgödens op it programma. Dat koe net trochgean, mar wat derfoar yn it plak kaam wie gâns bysûnder. It unike prealgrêf fan de Fryske haadling Edo Wiemken wurdt optheden restaurearre. De Kongress-gongers wiene de earsten dy’t it (no noch ûnfoltôge) wurk fan tichteby besjen mochten. Dat op himsels wie de reis nei it âlde stedsje Jever al de muoite wurdich.